15/4/17

Σταδίου και Talbot γωνία

8 Φεβρ.
Της Ιφιγένειας  
που ανεβαίνει
συνεχώς
προς το άπειρο
Τάκης Σινόπουλος

Δρόμο δρόμο διάβαινα του Οδυσσέα
την πόλη ότι «είδεν άστεα και νόον έγνω»
το πράσινο St. Stephen's Green
το εμπορικό Merrion Square
οι άλλοτε κακόφημες συνοικίες άνωθεν του Liffey
γύρω απ’ το Abbey Theatre του έτερου Ιρλανδού
του μυθοσκόπου Yeats - παραμύθι

Έβγαινε απ' ένα μαγαζί της Talbot Street
Dublin North, δεύτερη παράλληλος από το Eden Quay
Ψηλός, γύρω στα πενήντα θά ’ταν, χαμογελαστός, το καπελάκι
μαλακή μπλε τσάντα πάνινη διαγώνια στον ώμο περασμένη
λίγα γράμματα στο χέρι... Νά τονα! Ο ταχυδρόμος θα ’ναι
Μ' ένα χαμόγελο, Καλημέρα, νεύοντας του λέω, Πώς πάει; τον ρωτάω
– Καλά, μου κάνει. – Συνάδελφος, το μάτι κλείνω του
το χέρι δίνω, Απ’ την Αθήνα!
– Athens? έκπληκτος ρωτάει. Nice job! αντιγυρνάει
– Ωραία τσάντα έχεις, τον ζυγίζω, Εύκολα την πόλη
θα γυρνάς του Joyce·    
στον μείζονα Ulysses του
τρείς φορές τη μέρα, γράφει
βράδυ, πρωί-πρωί και λίγο πριν το μεσημέρι είχε
ταχυδρόμο η πόλη να μη χάνει, τότε·
από εκατό ετών και βάλε, λέω


στα υψώματα της Αγιά Μαρίνας η σύγχρονη Ιφιγένεια
κάθε μέρα ξανά και ξανά και πάλι ακαίρια όλη θυσιάζεται
σισύφειο το έργο της -βαριανασαίνοντας -“ποδαράτο” ν’ αναβαίνει
γράμματα του κόσμου νέμει, διανέμει
τον ώμο η δική της τσάντα κόβει, σφάζει
τη μέση της ο πόνος
στη δουλειά μας

Κι ύστερα εσύ
Πλησίασες κοιτώντας με στα μάτια με τ' άδολό σου βλέμμα
απόκοσμα γαλανό απόκληρος ο ίδιος το χέρι τείνοντας όχι να λάβεις γράμμα
μόλις έβγαινα από τον Ιανό, στα κορίτσια
δυο επιταγές στο τσακ είχα πληρώσει, λίγο στη βιτρίνα στάθηκα
με τα βιβλία
Σηκώθηκες, χλωμός, λίγο γέρνοντας λοξά, λίγο μπροστά την άλλη
-τί είδους δοξασμός* κι αυτός του σώματος- ικέτης
στην εσοχή παρατημένο το λίγο βιός σου, τα στρωσίδια
στη μέση, μές στη μέση της Σταδίου, Athens Greece·
– Φιλαράκι, κανά ψιλό... τρεμάμενος
Σού περισσεύει; είπες μία, δύο το ξανάπες
– Μην κάνεις αταξίες όμως... τάχα αυστηρά με νόημα τάχα τον μαλώνω
– Όχι, όχι! Είμαι σε πρόγραμμα, μού είπες
το άδολό σου βλέμμα βάλσαμο στον ώμο
με την αδάμαστη γραμματοπήρα

* πρβλ. Πραξ. Αποστ. γ΄ 13.

Θοδωρής Σαμαράς

Δεν υπάρχουν σχόλια: