Τρία παιδικά βιβλία, ποιητικής πνοής

Παντελής Χανδρής, Aνακατασκευάζοντας σκιές, 2017, μπανέλες σκηνής, πλαστική σίτα, συνθετικό ύφασμα και μεταλλική κατασκευή, διαστάσεις μεταβλητές (λεπτομέρεια)

ANGELA MCALLISTER, Ένα ποντίκι τόσο μικρό, Εικονογράφηση: Caroline Pedler

PATRICIA HEGARTY, Το ποτάμι, Eικονογράφηση: Hanaco Clulow

JO ELLEN BOGART, Ο άσπρος γάτος και ο καλόγερος, Eικονογράφηση: Sydney Smith

Μετάφραση (και των τριών): Μαρία Κούρση, Εκδοτική Αθηνών, 2016

Η Εκδοτική Αθηνών εισέρχεται στο χώρο του παιδικού βιβλίου, με τη σειρά «Παιδική εκδοτική», με τρεις μεταφράσεις παιδικών βιβλίων, το καθένα από τα οποία έχει τα δικά του, εντελώς ιδιαίτερα, χαρακτηριστικά.

Στο Ένα ποντίκι τόσο μικρό, τής Angela McAllister, ο μύθος τού μικρού που δικαιούται να πιστεύει ότι μπορεί να προσφέρει κάτι ουσιαστικό (και, τελικά, δικαιώνεται), όπως είναι η φροντίδα, σε έναν μεγάλο, δυνατό και φαινομενικά αυτάρκη, συνδυάζεται με μία πολύ όμορφη εικονογράφηση, χάρμα οφθαλμών για μικρούς και μεγάλους. Στο, συνοδευόμενο από την υπέροχη μαγική εικόνα, Το ποτάμι, τής Patricia Hegarty, η όλη τεχνοτυπωτική και ο σχεδιασμός τού βιβλίου συνεργάζονται περισσότερο και από αρμονικά, θα έλεγα, συνεργάζονται μεταφυσικά, με την, εμπνευσμένη από την φυσική νομοτέλεια ιστορία, σύμφωνα με την οποία ένα ζωντανό πλάσμα (όχι, αλίμονο, ο άνθρωπος) θα φθάσει ομαλά στον προορισμό του (αν, βέβαια, ο προαναφερθείς τρισκατάρατος δεν παρέμβει με κάποιον τρόπο), ακολουθώντας απλώς τα βήματα που αμέτρητοι πρόγονοι πριν από αυτό ακολούθησαν. Τέλος, στο διασκευασμένο από την Jo Ellen Bogart παλιό ιρλανδέζικο ποίημα με τον τίτλο Ο άσπρος γάτος και ο καλόγερος, το φιλοσοφικό υπόβαθρο δεν βαραίνει καθόλου την απλή αφήγηση, ενώ το ξεχωριστό, με μελάνι και νερομπογιά, σχέδιο ταιριάζει, και πάλι απολύτως, με την λιτότητα του μύθου. Ο Βενεδικτίνος Ιρλανδός καλόγερος του τίτλου συνέγραψε κατά τον 9^ο αιώνα, στο μοναστήρι τής Νότιας Γερμανίας όπου βρισκόταν, και παρέδωσε ανωνύμως στις επόμενες γενιές (το χειρόγραφο φυλάσσεται στο μοναστήρι τού Αγίου Παύλου, στην Καρινθία της Αυστρίας) το απλό και συνάμα βαθυστόχαστο ποίημα «Pangur Bán», στα αρχαία ιρλανδικά, το οποίο στρέφεται γύρω από την ομοιότητα, τηρουμένων των αναλογιών, του βίου και των αναζητήσεων ενός λευκού γάτου (αυτό είναι περίπου το νόημα του αρχικού τίτλου) και ενός φιλοσοφούντος, περί τού γρίφου τής ζωής, μοναχού.

Η ποιήτρια Μαρία Κούρση ανέλαβε την μεταφορά των κειμένων σε μια ποιητική όσο και εύληπτη γλώσσα· μάλιστα, στα δύο από τα τρία βιβλία, με ομοιοκαταληξία ανά δίστιχο (σημειωτέον ότι η ρίμα της δεν είναι βεβιασμένη, κάτι που συναντάται συχνά· αντίθετα, στέκεται στο ύψος τού εκάστοτε πρωτοτύπου, αλλά και της ποιοτικής ελληνικής). Να ποιο είναι το επιπρόσθετο όφελος όταν η μεταφράστρια ενός, παιδικού εν προκειμένω, βιβλίου είναι και ποιήτρια (με ευαίσθητη, και γι’ αυτό οδυνηρή, ευστοχία, παρεμπιπτόντως) και παιδαγωγός.

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Γ. ΤΣΟΥΠΡΟΥ