12/11/17

Σε μικρή φόρμα

ΝΙΚΟΣ ΞΕΝΙΟΣ, Το κυνήγι του Βασιλιά Ματθία, εκδόσεις Κριτική, σελ. 96

Τρίτο βιβλίο για τον 55χρονο συγγραφέα ο οποίος υπήρξε υποψήφιος για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου του Διαβάζω για το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων «Το Άχτι». Ο Νίκος Ξένιος δικαιώνει τις προσδοκίες που είχε γεννήσει στην πρώτη του εμφάνιση και με τη νουβέλα «Το κυνήγι του βασιλιά Ματθία» αναδεικνύεται σε έναν από τους χαρακτηριστικούς σύγχρονους πεζογράφους της μικρής φόρμας. Οι ιδιαιτερότητες της γραφής του Νίκου Ξένιου, που τον κάνουν διακριτό, είναι η απλότητα της φόρμας, η σωστή χρήση των Ελληνικών, η λιτότητα της αφήγησης και ο συνδυασμός δύο ή παραπάνω ιστοριών με όχι πρόδηλο αλλά διακριτό συμβολικό υπόβαθρο.
Εδώ, η ιστορία μιας ομάδας μεταναστών που με τα πόδια ξεκινούν από το Κουρδιστάν για να φτάσουν στη Βουδαπέστη, παραπατώντας την Τουρκία, την Ελλάδα και τη Σερβία, λειτουργεί παράλληλα με τον μύθο της πριγκίπισσας Μερσούδας και του βασιλιά Ματθία. Ο συνδυασμός των δύο ιστοριών γίνεται με τον απλούστερο τρόπο: κατά τη διάρκεια της πορείας των μεταναστών, ένας από αυτούς διηγείται το παραμύθι της πριγκίπισσας. Οι δύο αφηγήσεις εμπλέκονται διαδοχικά, με κεντρικό άξονα αυτό που αποτελεί κατά τη γνώμη μου τη θέση του βιβλίου, δηλαδή την απάνθρωπη φύση της εξουσίας και την υποχρεωτική δίωξη όσων εκόντες ή άκοντες έρχονται αντιμέτωποι μαζί της. Η πριγκίπισσα Μερσούδα έρχεται με τη θέληση και την επιλογή της σε αντίθεση με την εξουσία ενώ οι πρόσφυγες υποχρεώνονται να έρθουν σε αντίθεση για να επιβιώσουν.
Ο συγγραφέας κατορθώνει χωρίς δυσκολία αυτό που άλλοι διηγηματογράφοι δυσκολεύονται να αποφύγουν. Δεν γίνεται σε κανένα σημείο διδακτικός, δεν παρεμβάλλει εμφανώς την άποψή του ανάμεσα στο κείμενο και τον αναγνώστη, δεν υποδεικνύει. Επιτρέπει στην ίδια του την ιστορία να χαράξει τα όριά της και στον αναγνώστη να δημιουργήσει το δικό του κόσμο και την δική του ιδεολογική τοποθέτηση μέσα από την αφήγηση.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: